لبخندزنان بهانه بزرگ زمان

شنیده ام که می گویندشروع بسیاری جنگها،قیامها،ریاکاریها،حقکشی ها،فتنه هاوخیانتهاک به خاطرزنان بوده.

 اماآیاتابحال اندیشیده ای که غیرازاین علت ترک بسیاری مخاصمه هاوصلح ها.وتلاش برای زنده ماندن درمعرکه مرگ وکوشش بی پایان برای موفق شدن وسرودن عاشقانه ترین شعرها،نوشتن زیباترین داستانها.رقم خوردن احساسی ترین لحظات همه وهمه بهانه اش یک زن است. چه بسیارتلاشهای خستگی ناپذیرکه برای نشاندن لبخندی برلب یک زن این موجودلطیف صورت نگرفت. چه ثروتهای هنگفت که صرف نشدچه عمرهاکه طی نشدچه اشکهاکه ریخته نشدچه سختی هاکه کشیده نشدتافقط وفقط لبخندی ازشاد،رضایت یاعشق برلب زنی بنشاند.به راستی بهانه  بزرگ دورانهالبخندزنان بوده است وخواهدبود.

شایدآن لبخندمتعلق به زنی باشدکه خوشه های طلایی موهایش باموج خوشه های طلایی گندمزاریکی شده وقابل تشخیص نیست.شایدهم متعلق به سیاه چشمی کمان ابروکه تیرنگاهش قلبهاراشکافته واعماق وجودت رادرنوردیده شایدوشایدوشاید......