آینده بشاراسددرتحولات آتی
اجلاس وین باحضورمنطقی ترکشورهای موثردربحران سوریه برگزارشد.درآستانه جلسه بعدی هستیم.بلاخره قدرتهای مخالف بشاراسدکه حامی معارضان بودندبه این نتیجه منطقی رسیدندکه نادیده گرفتن بازیگران اصلی تحولات سوریه مانندایران وروسیه غیرممکن است.پس بناچارعلی رغم میل باطنی ایران رانیزدوت نمودندومشاهده شدکه مذاکرات وقدمهای مهمی برداشته شد.
اکنون بحث موافقان ومخالفات دولت فعلی سوریه برسرماندن بشاراسداست اوکه تقریبابصورت موروثی ریاست جمهوری راازپدربه ارث بردودرانتخابات متزلزل چندوقت پیش که ازسوی مخالفان تحریم شدبه اراءموافق مطلق دست یافت.
بدیهیست عدم تعارض منافع ایران وروسیه باعث همگرایی آنان درحمایت ازبشاراسدگردیده ولی این عدم تعارض معدل باتطابق مطلق هم نیست زیراروسیه عمده منافعش داشتن یک پایگاه دریایی دراین منطقه استراتژیک است واگرکس دیگری که قرارباشدتکیه برجای اسدزنداین منافع راتضمین قاطع کندروسیه اورااحتمالابسیارقوی خواهدپذیرفت حتی اگرمخالف اسدباشد.اماایران چنین چیزی رانخواهدونمی تواندبپذیردچراکه منافع ایران درگروه برسرکاربودن اسدیاحداقل جایگزین شدن باهم مسلک ومشابه بشاراسداست که تابعیت وهمکاریش باایران تضمین شده باشددرغیراینصورت شاهرگ حیاتی حزب الله لبنان برای تدارکات وتسلیحات بسته می شودونیزیکی ازخطرات تهدیدکنننده اسرائیل راکدوغیرفعال می گردد.ایران هرگزچنین ریسکی رانخواهدپذیرفت خصوصابااین هزینه بسیارهنگفت چندساله برای حفظ اسدونظام حاکم برسوریه.پس تاآنجاکه ممکن باشدتلاش برای حفظ اسدبرقدرت صورت خواهدگرفت اماازآنجاییکه جامعه بین الملل بعلت ویرانی شهرهاوکشتارصدهاهزارمردم بیگناه وآواره شدن میلیونهانفربشاراسدرادخیل درماجرامی دانداحتمال تعویض این مهره کهنه ونیم سوخته بشرط تامیین امنیت وی زیاداست امااینکه آرزوی صهونیستهاودول مخالف اسدبرای حذف کامل نظام فعلی برآورده شودبرای ایران بسیارگران تمام خواهدشدوتحمل ناپذیراست.باحذف نظام دوست ومطیع فعلی حتملانظامی برسرکارخواهدآمدکه رویه قبلی رابه سادگی اجرانخواهدکردبلکه به احتمال زیادنزدیک به دول غربی وغیرمستقیم مذاکره کنندباصهیونیستهاخواهدبودچه بسابرسرایران وحزب الله اسرائیل بارژیم جدیدواردمعامله شودوبحث بلندی های جولان رانیزپیش بکشدتابلکه طمع حاکمان جدیدسوریه رابیدارکندالبته دول عربی منطقه خصوصاعربستان که داعیه سردمداری عرب راداردنیزهمه تلاش خودراخواهدکردتادولت جدیدمتمایل به عربستان باشددراین راه ازدلارهای نفتی تاقراردادهای بلندمدت وتعهدبازسازی نیزجزوبذل وبخشش های اعراب خواهدبودوهمچنان سعی درداشتن نیرویی نظامی مانندحزب الله لبنان امادرخلاف جهت ودرسوریه نیزاحتمالاازآرزوهای اعراب منطقه خلیج فارس است گرچه حتی باوجودآرای موافق وکسب اکثریتوسط مخالفان بشاراسدقبول قضیه وکنارآمدن ایران بااین تحول دورازذهن است.ازسوی دیگردول غربی وعربی هم برسرکارآمدن دولتی همسوباسیاستهای بشاراسدوهمراه باایران رابرنمی تابند.اگرانتخاباتی برگزارشودتمام طرفین سعی درمدیریت آن بنفع خودخواهندنمود.به امیدپیر.وزی حق برباطل وتمام شدن مصیبت ملتهابخصوص مردم بلاکشیده سوریه وفلسطین.
نظرات