چراغی که به خانه رواست...

ماههابودکه معلمان این قشربسیارتاثیرگذارومهم به نشانه اعتراض به وضعیت نامناسب معیشت وحقوق خوددرشهرهای مختلف بصورت هماهنگ دست به اعتراض وتحصن آرام می زدندومطالبات خودرابه انحاء گوناگون بیان می داشتند.اگرچه رسانه محترم ملی به جای انعکاس این مهم ترجیح میدادکه اعتراضات سیاهپوستان آنسوی کره زمین درآمریکایاناراضیان قاره های دیگررادرهزاران کیلومتردورترباآب وتاب وتفسیرفراوان به تصویربکشداماچشمهای بسیاری بصورت مداوم تجمع معلمان پلاکاردبه دست رادربرابراستانداری وادارات کل وغیره مشاهده می کردوسوالات زیادی دراذهان به وجودمی آمد.طبیعی است آن مشاهده گرنیزبرای خانواده ودوستان ماجراراتعریف می نمودوعده ای کثیری نیزازطریق سیستم آموزشی ورسانه های غیرایرانی به اخبارآن دسترسی پیدامی کردند.که البته این قشرکثیرمطلع بایدازرسانه محترم ملی عذرخواهی کنندزیرافقط آنچه راکه این رسانه بخوردآنان می دهدبایدببینندوبشنوندودرمقابل دیدارعینی خودیاغیره کور،کرولال باشند.بلاخره بعدازمدتهابی توجهی روزگذشته رسانه ملی برای خالی نبودن عریضه هم شده اشاره ای کوتاه به تجمع اعتراضی

#معلمان درمقابل مجلس ووزارت خانه نمود.ازقصورسهوی یاعمدی رسانه ملی که بگذریم بایدپرسیدمعلمان چه میخواهند؟؟آنچه که ازپلاکاردهاوگفتارآنان استخراج می شودسختی معیشت وسقوط به زیرخط فقروعدم رضایت ازاوضاع موجوداست.وقتی قشربزرگ ومهمی که به واسطه تعلیم وتربیت فرزندان ملت باجمعیت عظیمی درارتباط است آنقدرعرصه رابرخودتنگ می بیندکه دست به تحصن واعتراض می زند.به راحتی می توانداین نارضایتی به تمام ارکان نظام نفوذکندوقبح اعلام اعتراض ومجازاتهای آن رابشکند.این حرکت به صورت موجی آرام به راه افتاده که امواج دیگرگروههاواصناف رااگرباخودهمراه کندطوفانی بزرگ خواهدشد.حال رسیدگی یاعدم رسیدگی به مطالبات فرهنگیان عواقبی درپی دارد.اگربه درخواست معلمان رسیدگی شودورضایت خاطرآنان جلب گردد.نوبت به توقعات کارگران ودیگرکارمندان،بازنشستگان واقشارمختلف می رسدکه قطعاآنان هم مطالباتی دارندوخودرابسیارمحق میدانند.بنابراین انتظاردارنددولت به خواسته آنان هم رسیدگی کند.مثلایک کارگریابازنشسته که باحقوق زیریک میلیون وگاه ششصدهزارتومن بسختی روزگارمی گذراندوقتی مشاهده کندفرهنگی گرانقدری که نزدیک به دومیلیون حقوق دریافت می کندمعترض شده وبه حقوق بالاتری دست یافته قطعاخودرابسیارمحق ترازاوبرای اعتراض ومطالبه می بیند.که برآوردن آن برای دولت غیرممکن وبرآورده نکردن هم موجب بدبینی،عدم اعتمادوناامیدی،دودستگی وتفرقه مردم وتقابلات اجتماعی خواهدشددرنتیجه نارضایتی های پیداوپنهان گسترش خواهدیافت.بااین تفسیراگرماجراادامه یابدبیم آن می رودکه اوضاع کم کم ازکنترل خارج شود.

درحالت دوم چنانچه به درخواستهای فرهنگیان رسیدگی نشودکه بازهم هزینه های گزافی درپی داردزیرافرهنگیان بااکثریت غریب به اتفاق  مردم ارتباط مستقیم یاغیرمستقیم دارندوبه راحتی می توانند.دامنه اعتراض خودرابه درون جامعه وخانواده هابکشانند.این قشربسیارمتنفذواهل کلام اگرازحرفه مقدس خودبخاطرتنگناهای مالی دلزده شودودست بکشدیااینکه آنگونه که شایسته است انجام وظیفه نکندضربه مهلکی به جامعه وآینده مملکت خواهدخورد.بنابراین نمی توان به این قشرزحمتکش ومهم بی توجه بود.راه کارچیست؟برای بهبودوضعیت اقتصادی بایستی ثروت بیشتری تولیدوعادلانه ترتقسیم شودیاحداقل ازهدرروفتن وهزینه نابجای منابع ملی جلوگیری شود.کمکهای بسیاربه کشورهای مصیبت زده ودرگیرجنگ داخلی مانند#سوریه،#عراق،#لبنان،#یمن،وو..موردستایش وقابل تقدیراست است به قول رسول اکرم ص هرکس ندای دادخواهی مظلومی رابشنودواقدامی نکندازمانیست. برهمین اساس ایران همیشه پیشتازدرکمک رسانی بوده است.اماآیاندای کمک خواهی ودادخواهی داخلی راهم می شنویم؟ آیافرموده پیغمبراکرم ص فقط برای کمک مابه کشورهای خارجی است؟ وشامل کمک به درماندگان داخلی نمی شود؟ آیابایدآنقدربه انجام وظیفه درمقابل مظلومان خارجی بپردازیم وهزینه کنیم که فریاددادخواهی معلمان وکارگران ومستاجران وکمرشکستگان زیربارگرانی بلندوبلندترشودوناگاه سیلی فراگیرشودوبکلی اهرم قدرت راازدست مسئولان خارج کند؟ آیافقط دردنیایک کشورامدادرسان وجودداردوتنهاایران است؟ چرابه دیگرکشورهاهم اجازه ندهیم مانندماوظیفه انسانی خودرابه انجام رسانندوبه مشکلات داخلی نپردازیم؟ چه اصراری هست که رئیس جمهورمحترم ازراه زمین وهواودریاکمک برای یمن ارسال می کندوهرباربه زوراسلحه ظالمان برگشت داده می شوداماآنقدراحساس مسئولیت درقبال مردم مظلوم یمن داردکه می فرمایندصلیب سرخ بیایدکمکهای ماراببردوبه یمن برساند.اینهمه جهدوتلاش شبانه روزی وبه این دروآن درزدن برای مردم یمن توسط جناب آقای روحانی قابل تقدیرکاش همین قدرهم تلاش خستگی ناپذیرهمه جانبه برای خلق خودبفرمایند.یکی نیست که بگویدآقاجان وقتی نمی گذارندوتهمت ناروامی زنندشماتمام تلاش خودت راکردی خداهم ازشماراضی است دست برداروبگذارکمکهای دیگرکشورهابه دست مردم یمن برسدشماهمان کمکهارابه مردم خودت برسان که دارندآرام آرام دولت وحکومت رابه چالش تبعیض وگسترش فقرمی کشند.آیاصدای اینهمه فریادمعلمان وکارگران وغیره به اندازه کافی بلندنیست؟؟ پنبه وفاداری مردم وعلاقمندی وعشق ودرصحنه بودن رابایدازگوش درآوردوباجدیت به دادمردم رسید.به قول قدیمی هاشکم گرسنه خدارانمی شناسد.گاه فقروفشاربی حدزندگی انسان راازایدئولوژی واعتقادجدامی سازدودست به اعمال خلاف آنهامی زند.مگرنمی گویندچراغی که به خانه رواست به مسجدحرام است.چرابایدآنقدربه فریادمردمان دیگربرسیم که مردم خودمان سربه عصیان بردارند.سقوط قشروسیعی ازمردم به زیرخط فقر.فاصله طبقاتی نجومی،افزایش سرسام آورآمارطلاق،فحشا،سرقت،قاچاق،اعتیاد، بیماریهای روانی،خودکشی،جنایت،ضرب وشتم ودرگیری،کلاهبرداری،تکدی گری،فروش اعضاءبدن،کاهش آستانه تحمل مردم،مهاجرت ازکشور،سقوط بورس،فرارسرمایه ها،اعتراض به آلودگی هوا وسرمایه های بربادرفته،وتبعیض وووو،تاکجااین روندمی تواندادامه یابد.آیابازهم باآمارهای دلخوش کننده خودراوفقط خودرافریب می دهیم که همه چی آرومه وماچقدخوشبختیم؟ زنگهای خطرمدتهاست به صدادرآمده نبایدباقصوروغفلت ازداخل ثبات وامنیت کشوربه خطربیافتد.سخنرانی یکماه پیش سیدحسن نصرالله حقایق تلخی رابیان داشت که درآن اشاره کردحماس برای بریدن ازایران باعربستان واردمعامله شده بود اماآنهانتوانستندمیزان کمکهایشان رابه اندازه کمکهای ایران تضمین کنندوحماس ازآنان ناامیدشد.واضح است که حماس برای ایران سازمانی بسیارپرهزینه است امامتاسفانه باوجودآنهمه پشتیبانی به راحتی به شیوخ عرب متمایل می شودواگرلقمه چرب تری پیشنهادنمایندماراخواهدفروخت نمونه بارزآن موضع گیری حماس مخالف ایران درقضیه سوریه ودیگرموردحمایتش ازداعش وافکارمتمایل به این گروه افراطی آیااین هم یک زنگ خطرنیست؟ عراق نیزبخاطرجنگ تحمیلی وفاجعه عظیمی که برسرایران آوردبه پرداخت هزارمیلیارددلارغرامت محکوم شدحالابه هردلیلی غرامت فعلااخذنشده.بجای آن حفظ تمامیت ارضیش هم به گردن ماافتادوهزینه های بزرگ مالی وجانی هم برای ماداشت.که جناب آقای یونسی باچهارکلمه سخنرانیش همه رابه بادداد.ومسئولان عراقی شروع به موضع گیری علیه ماکردند.البته برای نرسیدن داعش به مرزهای خودی این تلاشهالازم بود.متحددیگرماجمهوری بولیواری ونزوئلاهم که هفت میلیون امضاجمع کردوجلوی اوباماگذاشت وتقلاکردنظرلطف اوراجلب کند.ظاهراازاینهمه هزینه وزحمات بسیارتنهامیشودروی حزب الله لبنان حساب کردووفادارقعطیست.انگارآنقدرغرق سیاست خارجی وگسترش نفوذوحمایت ازمظلومان خارجی شده ایم که ازداخل غافل مانده وبه سروصداهای اعتراضات داخلی زیاداهمیت نمیدهیم.مانه بخیلیم ونه کوته فکرکه کمک به کشورهای دیگرراتقبیح کنیم.اصل منظوراین است که ازآنسوی بام نیافتیم.یقیناکمک گیرندگان خارجی هم نمیخواهندبرای همیشه ماراازدست بدهند.پس بیشتربه داخل توجه کنیم وحرفهای مردم رابشنویم وچاره اندیشی واقدام واقعی کنیم تادیرنشده وجرقه ای زده نشده غفلتهاراجبران کنیم.ازاعتمادبه نفس کاذب ومثبت اندیشی خیالی هم بایدپرهیزکردهمتی بزرگ لازم است.هشدارهاوزنگ خطرهاهمه برای حفظ ثبات وامنیت مملکت ورفاه مردم است آنهم دراین خاورمیانه آشفته وبهم ریخته.بایک تغییربزرگ دراداره امورکشوربایدازرسیدن کاردبه استخوان خلق جلوگیری کرد.خیلی هاهمه هستی خودراازدست داده ودرحال نابودیند.آنکس که همه چیزراازدست داده باشددیگرچیزی برای ازدست دادن نداردودست به همه کارخواهدزد.ازخودسوزی درملاءعام گرفته تافتنه وآشوب بقول مسئولان.برای حفظ حکومت یاقدرت یارضای خدایاوجدان انسانی یادرایت سیاسی یاجلوگیری ازدشمن شادشدن وهرچیزدیگربایستی تحولی عظیم ،ملموس،واقعی وبسرعت دراوضاع مردم صورت گیردتاازتبدیل جامعه به بشکه باروت جلوگیری شود.وثبات وامنیت ایران دراین منطقه پرتلاطم حفظ شود.به امیدفردایی بهتربرای همه مردم وموفقیت دلسوزان وخدمتگذاران